|
Αφιερώματα |
Η κατασκευή του Πρόσωπου
|
Ο πρόσωπος είναι απο τα βασικότερα εξαρτήματα της φορεσιάς του Γενίτσαρου και της Μπούλας.
Ομοιότητες διακρίνουμε σε αρχαία προσωπεία τα οποία χρησιμοποιόταν σε Διονυσιακές τελετές την περίοδο της άνοιξης.
Το παλιό καλούπι του διατηρείται στο εργαστήρι μας με τις ίδιες καμπύλες και ιδιαιτερότητες απο την εποχή που κατασκευάστηκε τον, 18ο αιώνα.
Ο πρόσωπος κατασκευάζεται από χοντρό πανί και καθαρό κερί μέλισσας μεσα κι εξω.
Το κερί δροσίζει εσωτερικά το χορευτή ενώ τα μάτια και το στόμα είναι πολύ μικρά ωστε ο χορευτής μετά βίας βλέπει και ανασαίνει.
Στην σύνθεση των χρωμάτων βάση είναι το αυγό της κότας.
Το κατάλευκο χρώμα του προσώπου συμβολίζει την νεκρότητα της φύσης και του ελληνισμού,σε αντίθεση με τα κόκκινα μάγουλα που δίνουν ένα ζωντάνεμα, που σιγοφένεται και που θα πλημμυρίσει σε όλες τις καρδιές του σκλαβωμένου έθνους.
Το κίτρινο βαράκι πάνω στο μέτωπο μπήκε πρώτα στη Μπούλα, διακριτικό παντρεμένης ανατολίτισσας και μετά προσαρμόστηκε στον πρόσωπο του Γενίτσαρου, για ομορφιά αλλα και για να συμβολίζει οτι η σκλαβιά πεθαίνει.
Αυτοί οι συμβολισμοί ακούγονται από τους γέροντες,σίγουρο όμως είναι ότι παρόμοια χρώματα χρησιμοποιήθηκαν σε αρχαία προσωπεία με την ίδια περίπου αρχιτεκτονική και αναλογίες. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|